Luarca

We zitten op dit moment op een ecologische en pelgrimvriendelijke camping.

We slapen in een speciale pelgrimshut er zijn geen bedden maar we hebben onze matrasjes op de grond gelegd (daaronder wel zeil en een paardedeken, voorzien door de camping). Geweldige voorziening speciaal voor pelgrims voor 5euro pppn incl ontbijt. Ze blijken hier ook lekker bier te hebben en we hebben net fantastisch gegeten.

Het helpt om het pelgrimsgevoel te herkrijgen, vooral na in de wolken gebuffeld te hebben, gevolgd door regen. Een terechtwijzing van St.Jacobus¿ Waarom?

De camping blijkt dan toch weer een beloning van St.J.

Kees daarentegen heeft de bus weer een dag verzet en heeft een geweldige dag gehad en was dankbaar voor de tijd die hij alleen kon doorbrengen. In Luarca - een prachtig vissersplaatsje - heeft hij de meegebrachte steentjes ter herinnering aan zijn vader en ook als belofte aan Peter en Marian (beiden overleden)steentjes uit Schotland in de zee gegooid. Heel speciaal, temeer daar Adje en hij de as van Peter en Marian kort geleden in de rivier de Tummel (zijtak van de Tay in Schotland) hadden uitgestrooid.

Een dag ervoor hebben Wolter en Kees ook een autodagje gehad, die ook zuilke mooie momenten had. Vooral bij het branden van kaarsjes in een prachtige kerk, ook weer in een vissersplaats, voor speciale mensen. Zuij beiden waren daar behoorlijk van onsder de indruk. Dus ook op die manier krijg je zoiets als het pelgrimsgevoel.

Het landschap blijft ruig en prachtig, groen, veel naaldbomen en platanen. Snel stromende rivieren en riviertjes, rotskusten, kleine strandjes en apart gebouwde maisschuren. Verder is de indruk dat er op de Camino del Norte niet zo veel pelgrims zijn.

Als men je als pelgrim herkent, dan is iedereen uiterst vriendelijk en wijst je ook ongevraagd in de goede richting: meestal wordt je een Buen Camino¨ gewenst. Wat gesprekjes gehad met vooral Duits sprekende mensen uit Oostenrijk, Zwitserland en Duitsland